เช้าวันใหม่ ตื่นขึ้นมาตักบาตร
ท้องฟ้าดูขมุกขมัว ดูไม่ออกว่าเป็นเช้ามืดหรือหกโมงเย็นกันแน่
อย่างไรก็ตาม ยังมีความไม่เบื่อหน่ายที่จะแหงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้า อันเห็นตั้งแต่เกิด
ท้องฟ้าก็เหมือนละคร Broadway ที่ไม่เคยหยุดนิ่ง
Broadway ที่เล่นไม่ซำกันในแต่ละวัน
แต่ Broadway คณะเดิม เมื่อเล่นนานเข้า ความงด-งามก็ค่อยๆจางลง จึงต้องสรรหาคณะใหม่
เช่นเดียวกัน กับท้องฟ้าเมืองกรุง เห็นนานๆ ก็อยากเปลี่ยนไปดูแถวแถบชนบท
หรือบางคนอาจไม่เคยมองท้องฟ้าที่อยู่เหนือหัวด้วยซ้ำไป
วันหนึ่งๆวุ่นวายกับการทำงานง่กๆ เลี้ยงปากเลี้ยงท้อง
บางคนก็เอาไปเลี้ยงตัวกิเลส อยากรวย อยากมั่งมี อยากสบาย
จนไม่ได้สังเกตว่าละครบรอดเวย์ของเราเริ่มงอนๆแล้ว
ชั้นโอโซนบนท้องฟ้าที่คอยคุ้มกะลาหัวของเราทุกๆวัน ค่อยๆบางลงๆ
จนตอนนี้ฝ้าโรงละครเริ่มรั่วแล้ว
เป็นความจริงหรือ ที่ทุกคนบนโลกใบนี้ อยากให้เมืองไทยนภาลัยเทียร์เตอร์พังทลายลง
จริงหรือ?
No comments:
Post a Comment